എന്തലാം സഹിച്ചു.......

വിടര്‍ന്നു വന്നപ്പൊല്‍ ആദ്യം വീണ
മഞ്ഞ് തുള്ളി കന്ടു നീ സന്തോഷിച്ചൊ
പിന്നീടു വീന്ടും വീന്ടും തുള്ളികള്‍വീണപ്പോള്‍
അതിന്റെ ഭാരം നീ എങ്ങനെ സഹിച്ചു

ദേഹത്തു വീണ മഞ്ഞുത്തുള്ളിയില്‍
സൂര്യന്‍ ഒളിഞ്ഞുനോക്കാന്‍ തുടങ്ങിയപ്പൊള്‍
‍നിന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നു എന്നു കരുതിയോ
അതു മുതലെടുത്തു എരിതീ എറിഞ്ഞപ്പോള്‍
കരിയതെ എങ്ങനെ നീ പിടിച്ചു നിന്നു

നിന്നെ ഒന്നു തൊടാന്‍ പൊലും യൊഗ്യതയില്ലാത്ത
ഭാവത്തില്‍ നിനക്കു ചുറ്റും വട്ടമിട്ട് പറന്നു
ഒടുവില്‍ നിന്റെ മധുവെല്ലാം നുകര്‍ന്നു ഒരു
യത്ര പൊലുംപറയാതെ പറന്നുപോയ ആ
ചിത്രശലഭത്തെ നീ ഇനിയും പ്രതീക്ഷിക്കുന്നുന്ടൊ

നിന്നെ ഇക്കിളികൂട്ടി കളിപ്പിക്കാന്‍ വന്ന
ഇളം കാറ്റിനെ നീ മതിമറന്നു സ്നേഹിച്ചപ്പോള്‍ ‍കൊടും
കാറ്റായി നിന്റെ ഇതളുകളെ ഒരോ ദിശകളിലേക്കും
വലിച്ചെറിഞ്ഞു നിന്നെ നോക്കി അട്ടഹസിച്ചപ്പൊളെങ്കിലും
നിനക്കൊന്നു നൊന്തു ശപിക്കാമായിരുന്നു

നിന്നക്കു നോവുമൊ എന്നു ചിന്തിച്ചു
മാറി നിന്നു നോക്കി പിന്നീടു അരികില്‍
വന്നൊന്നുതലോടി കവിളില്‍ ഉമ്മ
വച്ചപ്പൊള്‍ നിന്റെ സുഗന്ധത്തില്‍ അലിഞ്ഞു
സ്വന്തമാക്കാന്‍ നിന്നെ ജീവനോടെ പറിച്ചെടുത്ത
ഇളം പയതലിനെപോലും പ്രാണന്‍ വെടിയുന്ന വേദനയില്‍
എന്തിനു നീ നൊക്കി പുന്ചിരി തൂകി